การออกแบบภูมิสถาปัตยกรรม
การออกแบบภูมิสถาปัตยกรรม
การออกแบบถนนที่ปฏิบัติกันอยู่ทั่วไปนี้ไม่เป็นมิตรกับสภาพแวดล้อมนัก และไม่สนับสนุนให้เกิดกิจกรรมในชุมชน ความกว้างของถนนและรัศมีความโค้งของหัวมุมถนน ถูกออกแบบให้รถยนต์สามารถเคลื่อนที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพสูงสุด โดยไม่ได้คำนึงถึงคนเดินและรถจักรยานเท่าไหร่นัก ที่จอดรถที่ทอดยาวอยู่ตามข้างถนนลดความมีชีวิตชีวาของถนน การออกแบบถนนที่เป็นมิตรต่อสภาพแวดล้อม มีเป้าหมายในการลดความสำคัญของรถยนต์ ในถนนชุมชนซึ่งช่วยสร้างชีวิตให้แก่ชุมชน และส่งเสริมบรรยากาศที่ดีในชุมชน หลักในการออกแบบถนนในชุมชนมีดังนี้
5.2.1 การออกแบบถนนที่มีขนาดส่วนของมนุษย์
การลดความกว้างของถนนและรัศมีวงเลี้ยวที่มุมถนน
จะก่อให้เกิดผลในทางบวกต่อถนน เพราะจะช่วยลดความเร็วของการจราจร
ทำให้ถนนมีความปลอดภัยมากขึ้น และเป็นมิตรต่อคนเดินเท้ามากขึ้น
มันจะช่วยให้ลดขนาดส่วนของถนนให้มีขนาดส่วนของมนุษย์มากขึ้น
และเหลือพื้นที่มากขึ้นสำหรับปลูกต้นไม้ และทำทางเท้า
มันยังช่วยลดปริมาณพื้นผิวที่น้ำซึมผ่านไม่ได้ในโครงการ
ซึ่งให้ประโยชน์ทั้งต่อสภาพแวดล้อมและประโยชน์ทางด้านเศรษฐกิจ
5.2.2 ออกแบบรูปแบบของถนนที่ทำให้การจราจรเบาบาง แทนที่จะทำให้การจราจร หนาแน่นโครงสร้างของถนนในทุกวันนี้ มักประกอบด้วยถนนไฮเวย์ ถนนหลักและถนนรอง ถนนในย่านชุมชน มักจะเป็นถนนคัลเดอร์แซค (Cul-de-sacs) ซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการระบายรถที่คับคั่งจากถนนหลัก ทำให้การจราจรไหลเข้าสู่ถนนจำนวนน้อยทำให้เกิดรถติด ฝุ่นควันและสภาพแวดล้อมของถนนที่ไม่ดี การเชื่อมถนนให้เชื่อมโยงกัน และลดขนาดของกลุ่มบ้านในชุมชนจะช่วยลดการใช้ถนนหลัก ลดปัญหาการจราจรติดขัด และสร้างสภาพแวดล้อมของถนนทีดี
5.2.3 ออกแบบรูปแบบของถนน ซึ่งตอบสนองต่อลักษณะภูมิประเทศตามธรรมชาติของพื้นที่
ในพื้นที่พัฒนาที่มีความหนาแน่นต่ำ ซึ่งไม่มีปัญหาการจราจรติดขัด การออกแบบถนนให้สอดคล้องกับสภาพภูมิประเทศของพื้นที่ เป็นสิ่งที่ควรทำ เพราะจะช่วยลดผลกระทบสิ่งแวดล้อมที่เกิดจากการพัฒนาโครงการ และลดการเปลี่ยนแปลงรูปแบบของการระบายน้ำตามธรรมชาติ ช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายโดยการลดโครงข่ายถนนที่ไม่จำเป็น
5.2.4 สร้างพื้นที่สีเขียวริมถนน
ต้นไม้ให้ออกซิเจนและปฏิบัติหน้าที่เป็นเครื่องปรับอากาศ ที่สามารถปรับปรุงคุณภาพของอากาศได้อย่างมากในท้องถนน พื้นที่สีเขียวในเขตเมืองยังมีประโยชน์ในการส่งเสริม ขนาดส่วนของมนุษย์ให้แก่ถนน การที่ถนนมีต้นไม้ปลูกอยู่ 2 ข้าง ให้ความเชื่อมโยงมีค่าต่อธรรมชาติ ซึ่งขาดหายไปในสภาพแวดล้อมของเมือง นอกเหนือไปจากนี้ ต้นไม้ยังมีประโยชน์ต่อทั้งทางกายและทางใจต่อมนุษย์
5.2.5 ใช้พื้นผิวปูที่ช่วยลดปริมาณพื้นผิวที่น้ำซึมผ่านไม่ได้
ดังที่ได้ถกเถียงกันมาก่อนหน้านี้แล้ว พื้นผิวที่น้ำซึมผ่านไม่ได้ เช่น แอสฟัลท์ และคอนกรีต ป้องกันการซึมผ่านของน้ำลงสู่พื้นที่ตามธรรมชาติ และสารพิษต่างๆ ลงในแหล่งน้ำตามธรรมชาติ สำหรับทางเท้าและพื้นที่ที่การจราจรไม่แออัดมาก ควรใช้พื้นผิวปูที่มีรูพรุนหรือไม่ต้องมีพื้นผิวปู ถ้าจำเป็นต้องใช้พื้นผิวที่น้ำซึมผ่านไม่ได้ ควรใช้วัสดุที่นำกลับมาใช้ใหม่ได้ การออกแบบพื้นผิวปูในชุมชน สามารถลดความเร็วของการจราจรได้
5.2.6 ลดพื้นที่พื้นผิวที่น้ำซึมผ่านไม่ได้
การเลือกใช้วัสดุพื้นผิวสามารถลดปริมาณพื้นผิวที่น้ำซึมผ่านไม่ได้ อย่างไรก็ดี มีอีกหลายวิธีที่ควรพิจารณา เช่น การพัฒนาพื้นที่แบบรวมกลุ่ม การก่อสร้างในแนวตั้ง การใช้ถนนร่วมกัน และการลดระยะถอยร่นอาคาร เหล่านี้ล้วนแต่ช่วยลดพื้นที่ที่มีพื้นผิวที่น้ำซึมผ่านไม่ได้
5.2.7 ให้ทางเลือกในการจอดรถที่หลากหลาย
ที่จอดรถเป็นปัญหาหลักในการพัฒนาพื้นที่แบบดั้งเดิม นอกจากจะก่อให้เกิดทัศนียภาพที่ไม่สวยงามแล้วยังใช้พื้นที่กว้าง ซึ่งมีพื้นผิวน้ำที่ซึมผ่านไม่ได้ การจอดรถหน้าอาคาร ทำให้เกิดระยะถอยร่นมาก ซึ่งทำให้เกิดทัศนียภาพที่ไม่น่าสนใจ ไม่กระตุ้นให้เกิดกิจกรรมข้างถนน
การจัดให้มีที่จอดรถข้างถนน ลดความต้องการพื้นที่จอดรถ และยังสร้างบรรยากาศที่เป็นมิตรต่อคนเดินเท้า ด้วยการลดความเร็วของการจราจร และเป็นแนวกันชนระหว่างทางเดินเท้าและถนน ถ้าจำเป็นต้องมีที่จอดรถ ควรจัดให้อยู่ด้านหลังของอาคารแทนที่จะอยู่ด้านหน้าของอาคาร
ที่มา:https://www.google.co.th/search?
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น